Categorie: Uncategorized

Geplaatst op

The club of introverts

Was jij ook een kind dat het leuker vond om heelder dagen boeken te lezen, dan om lid te worden van een jeugdbeweging?  Werk je liever in een stil en rustig bureau dan met meerdere collega’s in dezelfde ruimte? Heb je geen hopen vrienden, maar voer je liever diepgaande gesprekken met de paar vrienden die je wel hebt?

Welcome to the club, zou ik zeggen. Het is nog niet zo lang dat ik mezelf aanvaard zoals ik ben. Dat ik weet dat ik geen tafeldanser ben, en dat dat oké is. Dat ik vaak afwachtend ben in een nieuwe groep mensen. Dat ik goed ben in onderzoeken en analyseren, en hierdoor ongebruikelijke visies of verrassende standpunten kan innemen. En dat dat allemaal helemaal oké is.

Het besef is er wel al langer, maar de aanvaarding is nog redelijk recent, want we leven in een maatschappij die succes gelijk stelt aan extravert-zijn. Je moet een vlotte verkoper zijn van jezelf tijdens sollicitatiegesprekken, op feestjes glimlachend en vlot grapjes en anekdotes uit je mouw schudden, een plezante tafelgenoot zijn tijdens verplichte bedrijfsetentjes. We kijken op naar mensen die zich schitterend in hun vel voelen, of ze nu een speech geven voor 100 man of thuis in hun zetel hangen.

Dat extraverte ideaal in onze maatschappij komt tot uiting op veel vlakken. Het begint al in school, met het vele groepswerk, waar tafels in clusters opgesteld staan (en niet meer in rijen), met weinig tijd voor individueel werk en vaak nog minder ruimte voor geconcentreerd doorwerken.
Dezelfde trend zien we ook in bedrijven, waar landschapsbureaus staan, waar om de haverklap vergaderd moet worden (om nog maar te zwijgen van de brainstormsessies) en teamwerk centraal staat.
Ook in TV-programma’s zien als hoofdrolspelers geen gewone mensen meer, het zijn allemaal populaire ‘popsterren’. Zelfs in ‘big bang theory’ de comedy show die specifiek over wetenschappers gaat, lijken de hoofdrolspelers altijd in elkaars gezelschap te zijn en de ene grappige uitspraak na de andere te doen
Door de komst van sociale media moeten beroepen die traditioneel als ‘eenzame’ beroepen beschouwd werden, zoals: schrijvers, kunstenaars, wetenschappers,… zich uitgebreid en veelvuldig profileren.

Daarom kun je als introvert persoon heel snel het gevoel krijgen dat er iets mis is met jou, dat je maar een tweederangs burger bent, het kneusje van de klas, iemand die altijd als laatste gekozen wordt, een te mijden persoon wegens te saai, te braaf, te stil, te verlegen.

Maar wist je dat minstens 1 op 3 personen introvert is (sommige spreken over 1 op 2 personen). Dus als je zelf geen introvert bent, dan ben je waarschijnlijk ouder, collega of partner van een introvert persoon. Lijken deze cijfers overdreven? Bedenk dan dat veel introverten zich veel extraverter voordoen dan ze vaak willen, gewoon om ‘mee’ te kunnen.  Straffer nog, we zijn het ons ook niet altijd bewust, het extraverte ideaalbeeld is alomtegenwoordig  en wordt ons vaak van kleinsaf opgedrongen. Denk maar aan die duwtjes in je rug als kind om toch maar te gaan meespelen, of nog later de dooddoener ‘wees gewoon wat assertiever’.

Misschien is het leuk om eens stil te staan bij wat onze wereld niet zou kennen als we allemaal extravert waren?

  • Wet van de zwaartekracht (I. Newton)
  • Relativiteitstheorie (A. Einstein)
  • De Nocturnes (F. Chopin)
  • 1984 en Animal Farm (G. Orwell)
  • Schindler’s List en E.T. (S. Spielberg)
  • Harry Potter (J.K. Rowling)
  • Google (L. Page)

Akkoord, niet alles is even zwaarwichtig als de relativiteitstheorie, maar dat hoeft ook niet. Niet elke extravert wordt trouwens ook president van Amerika.
Wist je trouwens dat deze mensen zichzelf als introvert beschouwen: David Bowie, Lionel Messie, Tom Hanks, Angela Merkel, Aung San Suu Kyi, Kofi Annan,…  Introvert zijn betekent dus niet persé dat je altijd achteraan in een hoekje blijft staan.

Maar wanneer ben je nu introvert? Een informeel testje: antwoord met juist of onjuist. Kies het antwoord dat meestal op jou van toepassing is.

  1. Ik verkies tweegesprekken boven groepsactiviteiten
  2. Ik druk mezelf vaak liever schriftelijk uit
  3. Ik vind het prettig om alleen te zijn
  4. Ik lijk minder te geven om rijkdom, bekendheid en status dan mijn generatiegenoten
  5. Ik houd niet van kletsen, maar praat graag diepgaand over onderwerpen die ik belangrijk vind
  6. Ik krijg vaak te horen dat ik goed kan luisteren
  7. Ik neem niet vaak grote risico’s
  8. Ik hou van werk dat me de kans geeft om ‘erin te duiken’ met weinig onderbrekingen
  9. Ik vier mijn verjaardag bij voorkeur ‘en petit comité’: met enkele goede vrienden of familieleden
  10. Mensen zeggen vaak dat ik vriendelijk of hoffelijk ben
  11. Ik toon of bespreek mijn werk liever niet als het nog niet af is
  12. Ik kan slecht tegen ruzie
  13. Ik functioneer het best als ik zelfstandig kan werken
  14. Ik denk vaak na voordat ik iets zeg
  15. Ik voel me helemaal leeg als ik op stap ben geweest, zelfs als het leuk was
  16. Bellers laat ik vaak de voicemail inspreken
  17. Als ik mag kiezen, verkies ik een weekend helemaal niets doen boven een te vol gepland weekend
  18. Ik hou niet van multitasken
  19. Ik kan me gemakkelijk concentreren
  20. Als lesvorm geef ik de voorkeur aan hoorcolleges boven werkgroepen.

Hoe vaker je ‘juist’ hebt geantwoord, hoe introverter je bent.
Hopelijk geeft deze test je geen reden tot wanhoop, maar misschien is het toch een eye-opener of een bevestiging.

Wat is nu juist het verschil tussen introvert en extravert? Kort gezegd gaat het om de hoeveelheid externe prikkeling die mensen nodig hebben om optimaal te functioneren. Het belangrijkste woord in deze zin is ‘optimaal’.  Introverte mensen voelen zich goed bij een diepgaand gesprek met een glas wijn, terwijl een extravert zijn vrije avond op een luid feestje met veel volk doorbrengt. Wil dat zeggen dat de introvert geen luide feestjes aankan? Natuurlijk wel, maar zich optimaal voelen doet hij niet.

Veel introverte personen zijn ook hoogsensitief. Dat wil zeggen dat je meer dan gemiddeld overdonderd kunnen worden door een prachtig kunstwerk, een vriendelijk gebaar, een mooie formulering. Je wordt ook sneller dan gemiddeld misselijk van geweld en lelijkheid en je hebt waarschijnlijk een zeer sterk geweten.
70% van alle hoogsensitieve personen zijn introvert.

Om af te sluiten nog eentje die ik wil inkaderen: er is ook nog een andere benaming voor introverte personen: denkers.

Volgende week deel 2 van deze mini-reeks over introversie.

Dit is een blog van Ann Nollet – Innerpower
Ik ondersteun mensen die last hebben van stress, angsten en andere blokkades om opnieuw meer rust te ervaren in hun leven.

Ken je mensen voor wie dit artikel interessant kan zijn? Stuur het dan zeker door (waarvoor mijn dank!)

Mijn activiteiten in een notedop:

Energetische behandeling: Access Bars of Reiki, kan al dan niet gekoppeld worden aan een coachinggesprek. Op afspraak.

Latifa meditatie: begeleide meditatie om tot rust te komen en stil te staan bij je eigen drijfveren. Elke 2e donderdag van de maand, eerstvolgende datum: 9 mei

Vrouwencirkel: verbindend samenzijn voor vrouwen, elke 3e dinsdag van de maand, eerstvolgende datum: 21 mei

Vuurritueel – loslaten: ritueel om met een concreet gebaar afscheid te nemen van iets en/of iemand. Elke 4e donderdag van de maand, eerstvolgende datum: 23 mei

Geplaatst op

Twijfel

De volgende keer dat je aan jezelf twijfelt,
je waardeloos voelt of niet goed genoeg,
op welke manier dan ook,
denk dan aan dit.

Creatie creëert niets of niemand
dat waardeloos, zinloos of onbeduidend is.
Het doet dat simpelweg niet.
Het kan simpelweg niet.

Ieder deel van Creatie
is een deel van zichzelf.
Creatie is Perfect.
Daarom is ieder deel van Creatie
Perfect op zijn eigen manier.
Er zijn geen fouten.
Onthoud: het Een is Alles en Alles is Een.

Iedereen is een prachtig deel van de Grote Puzzel
dat niet compleet is zonder jou.

Je bent essentieel
je bent vitaal
je bent belangrijk
je ben perfect
je bent Creatie zelf

Laat dit door je bewustzijn stromen.
De hele dag, iedere dag.

 

Eric Allen

Geplaatst op

The old healer

The old healer to the soul:

It’s not your back that hurts, but the burden.

It’s not your eyes that hurt, but injustice.

It’s not your head that hurts, it’s your thoughts.

Not the throat, but what you don’t express or say with anger.

Not the stomach hurts, but what the soul does not digest.

It’s not the liver that hurts, it’s the anger.

It’s not your heart that hurts, but love.

And it is love itself that contains the most powerful medicine.

Unknown

 

 

Vertaling

De oude genezer vertelde de ziel:

het is niet je rug die pijn doet, maar de last die je draagt.

het zijn niet je ogen die pijn doen, maar het onrecht dat je ziet

het is niet je hoofd dat pijn doet, wel je gedachten

niet je keel, maar dat wat je niet durft te vertellen of zeggen met kracht

niet je buik, maar wat je ziel niet kan verteren

het is niet je lever die pijn doet, maar de boosheid vanbinnen

het is niet je hart die pijn doet, maar de liefde

en het is de liefde zelf die al deze pijnen kan genezen, het meest krachtige medicijn!

auteur onbekend

Geplaatst op

Eenling

“Iedereen is een eenling, zei de wijze man,
maar bijna niemand weet het.”
Frederike keek hem ernstig aan. “Waarom niet?”
Omdat de meeste mensen bang zijn voor zichzelf.
Ze willen liever samen eenzaam zijn”.

“Ben ik ook een eenling?” vroeg Frederike.
“Ja, jij ook”, zei de wijze man.
“Zal ik later ook een eenling zijn?” vroeg Frederike.
“Dat hangt van jou af.
Bedenk wel dat het heel moeilijk is om een eenling te zijn.
Ieder mens wil je beïnvloeden. Ieder wil zich met jou bemoeien,
zodat je net zo wordt als zij.
Want als je een eenling wilt zijn, dan blijf je altijd een ander
voor de ander en dezelfde voor jezelf.
Dan blijf je vrij. Zorg dat je vrij blijft!”

“Hoe moet ik dat doen? vroeg Frederike zacht,
ik ben vaak heel bang voor mensen, vooral op school.
Ze schelden me uit omdat ik zo goed kan leren.”

“Dat maakt niet uit, het gaat erom dat je niet bang bent voor jezelf.
Eenlingen reageren altijd op zichzelf en nooit op de ander.
Dus als de ander je uitscheldt, dan scheld je niet terug.
Je vraagt je alleen af: waarom doet dat nou zo zeer in mij?
Is dat mijn trots, is dat mijn onzekerheid, is dat mijn angst?
En waarom wil ik nou zo graag terug schelden?
Komt dat door de ander of komt dat omdat ik zo van schelden houd?
Omdat ik nog zoveel gescheld in mij heb zitten?

Vraag altijd aan jezelf en nooit aan de ander
want anders komt er een ander in je wonen
en weet je niet meer wie je bent.”

De wijze man pakte een beukennootje van de grond en zei:
“Ieder mens is als dit zaadje. De ander is alleen het water
of het zonlicht, maar nooit het zaadje zelf.
Dat zaadje zit in jou.

Verbind je altijd met jouw eigen oorzaak
en niet met de motieven van de ander.
Zo maak je je vrij van de motieven van de ander.
De ander raakt je alleen maar aan,
zoals ook de regen of de zon alleen het zaadje aanraakt,
maar niet weet of er een beukenboom of een dennenboom uitgroeit.”

“Of een roos…..,” zei Frederike.
“Precies, of een roos.
Niemand weet wat jij in je hebt.
Dat moet jezelf ontdekken.

De ander kan je niet raken als jij het niet in je hebt.
Dus iedere keer als je door de ander wordt geraakt,
of dit nu met vloeken gebeurt of een compliment,
met slaan of met een streling,
iedere keer kun je iets over jezelf te weten komen.
Dat is het mooie van de ander.
Dat is het mooie als je een eenling bent.

Een eenling doet dankzij de ander
steeds nieuwe ontdekkingen over zichzelf.
Eigenlijk kan de ander je dus heel weinig aandoen.
Wees dan ook niet bang dat je de ander zou kunnen kwetsen
want dat is niet mogelijk.

Je kunt de ander alleen aanraken
op de plek waar hij al gekwetst was.
Maar dat is dan niet jouw ‘schuld’, dat is een deel van hem.
En het is ook aan hem of hij deze kwetsing vergroot
of juist beter wil leren begrijpen.

Bemoei je niet met de ander maar laat hem vrij.
Voel je niet gehinderd om alles te zeggen wat je wilt zeggen,
zo blijf je in evenwicht.

Zo blijf je vrij van elkaar en geef je je eigen macht niet weg.”

 

Uit: “Een gelukkig mens en andere geheimen”
van Theije Twijnstra.

Geplaatst op

ik wil weten

ik hoef niet te weten hoe jij in je levensonderhoud voorziet
wat ik graag wil weten is waar jij voor gaat en of jij het aandurft oog in oog te staan met de verlangens van je hart

het interesseert me niet hoe oud je bent
maar wel of je het aandurft voor gek te staan omwille van de liefde, omwille van je dromen, omwille van het avontuur dat leven heet

het maakt me niet uit welke planeten je horoscoop beïnvloeden
waar het mij om gaat is of je ooit tot in de kern van je eigen verdriet bent doorgedrongen en of de verraderlijkheden en de beproevingen van het leven je juist ontvankelijk hebben gemaakt, of dat deze je hebben doen terugdeinzen en afsluiten uit angst voor nog meer pijn

wat ik wil weten is of jij pijn, die van mij of die van jezelf, kunt laten voor wat het is zonder een vinger te verroeren, zonder het te verbergen, te laten verdwijnen of vast te houden

ik wil weten of je vreugde kunt zijn, de mijne of de jouwe, of je durft te dansen vanuit je oerkracht, in totale extase van top tot teen zonder je in te houden, zonder je te laten afremmen door de herinnering aan beperkingen vanuit je menselijk bestaan

het kan me niet schelen of je verhaal waar is of niet
wat ik zou willen weten is of je anderen durft af te wijzen
om trouw te kunnen zijn aan jezelf, of jij het aankunt voor verrader te worden uitgemaakt om verschoond te blijven van verraad vanuit je eigen ziel

geef me een bewijs van je trouw, opdat ik zal weten
dat je vertrouwen waardig bent
ben jij in staat schoonheid te zien ook al is iedere dag niet even mooi en is het leven zelf voor jou de bron van waaruit jij je levenskracht kunt putten
kun jij leven met fouten, zwakheden en kwetsbaarheid, die van jou en die van mij en toch aan de rand van een meer staan en luidkeels tegen het zilver van de volle maan roepen: ‘yes!’

ik hoef niet te weten waar je woont en hoeveel geld je hebt
wat ik graag wil weten is of jij het kunt opbrengen om na een nacht vol wanhoop, tot in het diepst van je ziel gekwetst, op te staan, en datgene te doen wat gedaan moet worden voor je kinderen

ik hoef niet te weten wie je bent of hoe je hier gekomen bent
wat ik wil weten is of jij zonder terughoudendheid bereid bent met mij door het vuur te gaan

het gaat er mij niet om waar, wat en met wie je hebt gestudeerd
voor mij is het van groot belang, van jou te horen welke innerlijke kracht jouw steun en toeverlaat is als al het andere om je heen is weggevallen, of jij alleen kunt zijn met jezelf en of je het werkelijk
goed hebt bij jezelf

wanneer het stil wordt, in eenzaamheid

 

naar: Oriah Mountain Dreamer, een indiaanse wijze

Geplaatst op

De spirituele boodschappen van een kind

Lieve papa en mama,

Ik wil je deze spirituele wetten uitleggen zodat jullie weten hoe belangrijk spiritualiteit is in de opvoeding. Ik wil jullie vertellen wat mijn ziel al weet en wat jouw ziel onbewust of bewust ook weet. Dat de reden van onze samenkomst niet zomaar is en dat er signalen zijn die ik geef of die het leven/kosmos geeft om jou duidelijk te maken wat je wil weten. Ik hoop dat dit je inspireert om ontspannen met de opvoeding om te gaan. Zodat jij en ik een ontspannen basis hebben binnen het gezin.

1. Ik ben bij jullie gekomen omdat ik jullie heb uitgekozen en jullie hebben mij uitgekozen. Ik ben niet van jou, maar bij jou. Op een onbewust niveau is ervoor gezorgd dat het juiste kindje bij het juiste gezin komt. Maak je daarom niet ongerust dat jullie mij niet alles kunnen geven wat jullie wensen. Ik krijg alles wat ik nodig heb en wat ik niet krijg, leer ik op een andere manier van andere mensen. Als je mij hierin los kan laten, komt alles goed.

2. Ik heb mijn eigen pad te gaan. Daarin zitten mijn lessen. Deze zijn anders dan die van jullie. Het is goed mijn eigen unieke pad te leren zien zodat jullie begrijpen dat jullie mij kunnen ondersteunen en begeleiden naar de toekomst waarbij ik vertrouwen krijg in mijn eigen weg. Als jullie mijn weg niet begrijpen, zullen jullie mij niet voldoende ruimte geven om op eigen wijze te leren.

3. Alles is goed zoals het is. Soms lijkt het misschien helemaal niet zo te gaan zoals het moet gaan. Misschien heb je de wens dat het allemaal anders moet. Maar het gaat precies zoals het moet gaan. Ik ben hier niet omdat jij als ouder alles al weet, ik ben hier omdat jij ervoor gekozen hebt samen met mij te leren.

4. Wat andere mensen doen, heeft ons iets te zeggen. Leer mij niet de schuld te geven aan de ander als deze ongewenst gedrag vertoont. Dan leer je mij bang te zijn en te blijven. Leer mij de spirituele les dat alles een reden heeft en dat deze mensen een spiegel voor mij zijn. De boodschap kan zijn dat ik bij mijzelf moet blijven en leren hier sterker in te worden of het kan dat ik moet leren dat ik mij kan ontwikkelen tot een beter mens met meer vaardigheden in de omgang met anderen. Help mij herinneren aan een keuze.

5. Alles in het leven komt goed. Soms zit het allemaal tegen. Dat is het moment dat we leren. Door onze emoties de ruimte te geven, komt er heling in onszelf. Het leven heeft op zo’n moment niet het doel ons dwars te zitten maar te laten zien hoe er heling ontstaat. Dit is tevens een kans dichter naar elkaar toe te groeien en de waarde van familie te voelen. Heling ontstaat door emoties te doorvoelen en niet meteen te vechten of de strijd aan te gaan. Voelen helpt mij te leren om te gaan met het leven. Vechten helpt mij te verzetten tegen alles wat ik op mijn pad krijg terwijl dit nu juist mijn unieke levenspad vertegenwoordigt. Dit zal kracht geven en maakt mij sterk.

6. Wij zijn bij elkaar om te leren en te groeien. Ik ben in jouw leven gekomen om deze groei vernieuwing bij te dragen. Ik kom jou deze vernieuwing brengen zodat je dingen op een andere manier kunt gaan zien. Zo ontstaan er voor jou ook nieuwe wegen en leer je kijken naar nieuwe opties. Wees niet bang om te groeien. Ik weet al lang dat je niet alles kunt weten, samen groeien we door naar elkaar te luisteren. Dit maakt de band van liefde alleen maar sterker. Jouw kwetsbaarheid ontmoet mijn kwetsbaarheid en dat maakt ons vriendjes voor het leven.

7. Het leven hoeft niet perfect te zijn zodat ik kan groot worden zonder zorgen. Het zijn de lessen die mij duidelijkheid zullen geven over wie ik ben en wat ik hier kom doen. Hierin ligt veel kracht en wijsheid verborgen. Ik heb het recht op zoek te gaan naar deze kracht en wijsheid zodat ik mij deze eigen kan maken en ik begrijp wat mijn doelen zijn hier op aarde.

8. Ik ben niet beter of slechter dan een ander. Ik ben alles en ook weer niets. Dit maakt mij compleet. Ook al doet de wereld om jou heen soms vermoeden dat het allemaal anders zou moeten zijn. Deze maatschappij heeft veel eisen waar ik niet allemaal aan kan voldoen. Heb geduld met mij. Als ik niet kan voldoen aan de eisen die een ander aan mij stelt, dan is dat heel menselijk en geen falen. Ik ben niet slecht in onderwijs, ik hoef niet beter mijn best te doen, ik ben niet minder dan de ander, ik groei niet sneller als je daar meer tijd in stopt, ik ben wie ik ben. Vertrouw!

9. Ik ben één met alles om mij heen. Ik ben een ziel in het lichaam van een mens. Ik weet wie ik ben en anders dan volwassenen ben ik niet op zoek naar mijzelf. Ik vind mijzelf in alles om mij heen. Ik vind mijzelf in de natuur, in de mens, in de aarde, in de maatschappij, in de dierenwereld, in voeding, in beweging en vooral in spel. Spel is magie. En vanuit magie is alles ontstaan. Ontneem mij het spel en de magie niet want anders weet ik straks niet meer waarom ik hier op aarde leef en hoe de kosmos werkt. Leer mij dat alles mogelijk is, dat alles kan en dat ik mijn leven kan vormgeven op mijn eigen unieke wijze. De magie zit in mijzelf en ik kan mijn leven creëren zoals ik wil.

10. Ik ben verbonden met jou. Vanuit de ziel kunnen wij dat goed voelen maar vanuit onze persoonlijkheid zijn wij twee totaal verschillende mensen. Ontdek in mij wat anders is en heb dit lief. Heb alles lief wat anders is dan jou want dan kan je zien wie ik werkelijk ben. Probeer mij niet te maken zoals jij want dan zal ik tegengas geven of onzeker worden. Dan kun je niet meer de verbinding van de ziel voelen die in eerste instantie ons op een heel diep niveau verbindt. Door dit te kunnen voelen kunnen wij alles overwinnen.

11. Verantwoordelijkheid is anders dan je denkt. Jij bent niet verantwoordelijk voor mijn geluk. Het is jouw verantwoordelijkheid mij te leren mijn eigen geluk te vinden. Vallen en opstaan hoort erbij.

12. Openstaan voor groei, het brengt ons een nieuwe weg. Het is onmogelijk als ouder alles te weten. Maar het is moeilijk voor mij als je niets wilt leren. Alles wat jij leert over jezelf zal je helpen meer ruimte voor jezelf te maken waardoor er automatisch meer ruimte komt voor mij. Blijf open staan voor groei en durf eens uit oude patronen en aangeleerd gedrag te stappen. Sta niet alleen open voor wetenschap maar ook voor mensen die vernieuwend denken. Zij weten ook dingen over mij die de wetenschap niet belangrijk vindt om te onderzoeken. Ik zal je nog meer liefde laten voelen ook als je denkt dat dit bijna niet mogelijk is.

Lieve papa en mama, blijf vooral trouw aan je gevoelens. Veel van jouw eigen wijsheid heb je in de afgelopen jaren moeten afleren. Ik weet dat want ik voel jouw pijn. In plaats daarvan heb je geleerd te luisteren naar een ander. Dit houdt jouw angsten in stand. De weg van vertrouwen in hart en intuïtie wordt in deze maatschappij ingevuld door  mensen die geleerd hebben hun hart en intuïtie uit te schakelen en met feiten te komen die uit onderzoek voortkomen.
Lieve mama, jouw intuïtie heb je niet voor niets gekregen, tegelijk bezit jij alle moeder-eigenschappen die je van nature hebt meegekregen om jouw kind goed aan te voelen.
Lieve papa, ook jouw intuïtie is heel sterk. Het kan zijn dat je andere dingen voelt dan mama, het is goed te voelen hoe jullie elkaar aanvullen. Leer elkaar aan te vullen want dan geef je mij een goede basis mee waarin in kan opgroeien in vertrouwen. Zo weet ik niet beter of de wereld is te vertrouwen en ik ben hier veilig. Zo kan ik opgroeien in geborgenheid en vormen jij en ik een sterk team.

Bron: www.bewustopvoeden.nl

Geplaatst op

Gesprek tussen hoofd en hart

“Waarom heb je me achter een schild geplaatst?” vroeg het hart.
“Voor je eigen bestwil” antwoordde het hoofd.
“Hoe dat zo?” vroeg het hart
“Het schild zal je beschermen tegen pijn” zei het hoofd.
“Weet je dat zeker?” vroeg het hart.
“Behoorlijk zeker, ja” antwoordde het hoofd.
“Maar vraag je je wel eens af of ik wel blij ben met deze situatie?” vroeg het hart. “Je hebt mij nooit gevraagd of ik achter een schild wilde leven. Je hebt het daar gewoon geplaatst, op de dag dat jij besloot dat dat nodig was.”

“En vanaf die dag heb je geen hartenpijn meer gehad, toch?” reageerde het hoofd.
“Dat is wat jij denkt” zei het hart. “Maar dat is slechts gedeeltelijk waar.
Het is waar dat mij sinds die dag geen pijn meer is aangedaan door mensen die zo dichtbij konden komen dat ze me pijn konden doen. Maar pijn heb ik wel, continu.
Want ik ben hier alleen achtergelaten, ben hier helemaal in mijn ééntje en niemand, zelfs jij niet, verbindt zich nog met mij.
Ik ben een hart, en liefde is mijn levensenergie. Ik ben op m’n best wanneer ik zowel liefde kan geven als ontvangen. Maar niets van dat alles gebeurt nog. Vanwege het schild.
Het schild dat jij besloot voor me te plaatsen, zonder mij te vragen hoe ik dat vond. Ik weet dat je het geplaatst hebt vanuit de beste intenties, maar het schild doet me meer kwaad dan goed.
Ik ben een hart! Ik moet liefhebben! Liefde voelen! Liefde geven! Liefde ontvangen!
Als ik dat niet kan doen, wat voor nut heeft het dan dat ik er überhaupt ben?”

Het hoofd was stil nu. Verward.
Het begreep dat het hart zojuist iets heel belangrijks had gezegd. Maar hoe moest het dan met de angsten? Hoe zat het met bescherming? Zonder het schild zou het hart zo vreselijk kwetsbaar zijn! Het zou gekwetst kunnen worden. Weer. En dat was altijd erg pijnlijk…
“Maar hart,” zei het hoofd ” zou je werkelijk liever zonder het schild willen leven? Wil je echt dat ik het schild wegneem, waardoor ik je blootstel aan zoveel gevaren, aan de mogelijkheid dat je weer gekwetst wordt?
“Ja” zei het hart. “Want ik ben niet gemaakt om achter een schild te leven. Dan kan ik net zo goed doodgaan.
Achter een schild kan ik niets doen van alle dingen die ik te doen hebt. Ik kan niet ademen. Ik kan niet delen.
Ik kan mijn energie niet laten stromen. Ik kan niet ZIJN wie ik ben, in feite.

Ik begrijp je zorgen, maar begrijp alsjeblieft ook dit: achter het schild zal ik sterven, en dan zal mijn leven zinloos zijn geweest, want dan ben ik niet in staat geweest mijn energie aan de wereld te geven…
Ik heb het echt nodig dat je het schild wegneemt. Zodat ik kan LEVEN en ZIJN, volledig, helemaal.

Je zult verrast worden door de dingen die we zullen ervaren zonder schild. Er zijn zoveel GOEDE dingen beschikbaar voor ons, als we dat schild maar zouden weggooien! Vertrouw me! En help me, alsjeblieft… Help me door me te vertrouwen en door aan mijn zijde te staan…

Heb vertrouwen dat de kracht van mijn energie veel, veel sterker is dan de kracht van de angsten en zorgen die in jou leven.

En weet dat ik, zelfs als ik gekwetst word, altijd in staat zal zijn weer te helen. Vertrouw me. Ik kan het aan. Het is het leven. Als ik het leven niet aan zou kunnen, zou ik hier niet zijn…”

 

 

Geplaatst op

Hoe sprookjes écht zouden moeten zijn

Er was eens… een vrouw, prachtig en rijk. Ze was niet rijk als in: veel centjes en ze was niet prachtig als in: knap gelijk in de boekskes. Toch was ze prachtig om te zien. Ze straalde iets uit, iets onbestemds. Iets waardoor je meteen wist: deze vrouw heeft veel schoonheid.

En ze was rijk aan gedachten, aan emoties, aan zelfkennis ook. Je wist meteen: deze vrouw heeft veel rijkdom.

Toch was de vrouw zich niet zo bewust van haar pracht en rijkdom. Eigenlijk was het zelfs zo dat ze zich wat liet meeslepen door allerlei dagdagelijkse dingen. Dingen waarvan iedereen vond dat die belangrijk waren. Dingen die ook altijd nu moesten gebeuren. En op een bepaalde manier. Omdat het zo hoorde. En de vrouw verloor haar levenslust en haar uitstraling. Niet meteen, niet alles in één keer. Nee, nee, het gebeurde langzaam. Elke dag een klein beetje. Tot er maar een armoedig en zielig vrouwtje meer over was.

En nu zou je denken dat een prins op zijn wit paard komt en haar redt. Maar dit is een nog veel beter verhaal. Want de vrouw redde zichzelf! Ze deed gewoon niet meer mee en keerde terug naar zichzelf. Naar haar rijkdom, en naar haar pracht. En ze bloeide weer open. En ze straalde als nooit tevoren.